ಗಜಲ್
ಬೆಟ್ಟಗಳ ಕೊರೆದು ಹುಟ್ಟುವ ಹಸಿರನು ಕಾಡದಿರು ಮನುಜ
ಕಸಕಡ್ಡಿಗಳ ಗೂಡುಗಳನು ಸುಟ್ಟು ಹಕ್ಕಿಗಳನು ಕಾಡದಿರು ಮನುಜ
ಉಸಿರಿಗೆ ವಿಷವ ಸುರಿದರೂ ನಿನ್ನಾಸೆಯು ನಾಶವಾಗಲಿಲ್ಲ
ಬದುಕ ಕಟ್ಟಿ ಬದುಕುತಿರುವ ಕೋಟ್ಯನು ಜೀವಿಗಳನು ಕಾಡದಿರು ಮನುಜ
ಕಾಣದಿರುವ ಸ್ವರ್ಗವು ಧರೆಯ ಮೇಲೆ ಕಣ್ಕುಕ್ಕುವಂತೆ ಹರಡಿದೆ
ನಿಂತ ನೆಲೆಯ ನರಕವಾಗಿಸಿ ಮಿಡಿವ ಹೃದಯಗಳನು ಕಾಡದಿರು ಮನುಜ
ಮೇಘದಿಂದ ಉದುರಿದ ಅಮೃತವು ಶರಧಿಯೆಡೆಗೆ ಸಾಗಿದೆ
ಸಾಗುವ ದಾರಿಗೆ ಮನೆಕಟ್ಟಿ ಗಂಗೆಯನು ಕಾಡದಿರು ಮನುಜ
ಜಗದ ಒಳಿತಿಗೆ ದುಡಿಯುವವರು ಬದುಕಿಹರು ಜಗದಲ್ಲಿ
ಚಾಗಿಯ ಹಿತನುಡಿಗಳನು ಅರಿತು ಜಗವ ಕಾಡದಿರು ಮನುಜ
=> ವೆಂಕಟೇಶ ಚಾಗಿ
ಮತ್ತಷ್ಟು ಓದಿ
